Rozmyślania...

Dziś przypadkowo trafiłam na stare zdjęcia sprzed 6 lat... wtedy nasze Brzdzące były tylko w planach w dalekiej przyszłości, byliśmy młodzi, beztroscy, żyliśmy chwilą, podróżowaliśmy i zwiedzaliśmy, kochaliśmy się bardzo i to zostało nam do dziś, choć ta miłość jest już inna, bardziej dojrzała, nie powiem lekka rutyna wtargnęła w nasze życie, trochę zatraciliśmy się w swoich obowiązkach, ale zawsze można to naprawić. Dziś nasze życie wygląda całkiem inaczej, jesteśmy mężem i żoną, matką i ojcem, zmieniło nas to trochę, pozmieniało priorytety, przewartościowało życie... czy żałuję, że w  tak młodym wieku mam dwójkę dzieci i męża? Nie! Rodzina zawsze była dla mnie ważna, zawsze pragnęłam założyć swoją własną z dwójką dzieci, chłopcem i dziewczynką, zawsze marzyła mi się parka i jak widać marzenia się spełniają :) Ciesze się , że jest jak jest, że jesteśmy zdrowi, że mamy swój ciasny, ale własny domek z ogródkiem, o którym również kiedyś marzyłam, kocham moją rodzinkę, nie wyobrażam sobie innego życia, czasami są chwilę zwątpienia, załamania typu, nie daję rady...., nie umiem... ,powinnam być lepszą mamą i żoną..., czemu ja jestem tak niezorganizowana, mówię sobie Emila czas na zmiany! Ale czy ja ich chcę? Czy chcę zmienić samą siebie? Po co? Przecież kształtowałam siebie, swój charakter przez tyle lat, jestem jaka jestem, ludzie mówią, że niby wesoła, sympatyczna ze mnie osoba, że uśmiech zawsze gości na mej twarzy, więc po co się zmieniać? Dla innych nie będę, jedynie mogę zmienić się dla siebie samej i dla mej rodzinki, by było jeszcze lepiej niż jest :) Kocham Was me łobuzy :*

Oto kilka zdjęć z dawnych lat...